Endometriose

Wat is endometriose                                                    

Aan de binnenzijde van de baarmoeder zit baarmoederslijmvlies. Normaal bevindt dit baarmoederslijmvlies zich alleen binnen de baarmoeder en niet daarbuiten. Endometriose is een chronische ziekte waarbij weefsel dat lijkt op baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder gevonden wordt.
Endometriose komt veel voor. Geschat wordt dat 10% van de vrouwen in vruchtbare leeftijd last heeft van endometriose in het bekken.

Er zijn verschillende plaatsen waar de endometriose-haarden gevonden kunnen worden:

• Op of in de baarmoeder
• In de buikholte
  
• In de darmwand
• Tussen de baarmoeder en de endeldarm
• Tussen de baarmoeder en de blaas
• Op of in de eierstokken
  

Endometriose kan de volgende klachten geven                                

• Chronische (buik)pijnklachten
• Pijnlijke menstruatie
• Ovulatiepijn
• Pijn bij geslachtsgemeenschap
• Moeilijke of pijnlijke ontlasting
• Moeilijk of pijnlijk urineren
• Bekkenpijn of lage rugpijn
• Verminderde vruchtbaarheid
• Vermoeidheid
• Soms wordt endometriose gevonden maar heeft de vrouw geen symptomen.
  

De menstruatiecyclus speelt een rol                                     

De aanmaak van baarmoederslijmvlies wordt gestimuleerd door het hormoon oestrogeen. Elke maand komt dit hormoon bij de vrouw vrij om het baarmoederslijmvlies op te bouwen en de baarmoeder klaar te maken voor zwangerschap. Wanneer er geen zwangerschap volgt zal het slijmvlies afgestoten worden en is vaginaal bloedverlies het gevolg (menstruatie). Het endometrioseweefsel zal echter ook groeien onder invloed van dit hormoon. Dit weefsel kan alleen niet afgevoerd worden en bloedingen tussen de organen zijn een gevolg. Deze bloedingen kunnen ontstekingsreacties en littekenvorming veroorzaken.
De anticonceptiepil, een zwangerschap of het geven van borstvoeding kan de groei van endometrioseweefsel tegen gaan.

“Het endometrioseweefsel kan een ontstekingsreactie veroorzaken waarbij
littekenweefsel kan ontstaan tussen verschillende organen”

Kan osteopathie helpen bij endometriose?                              

Het endometrioseweefsel kan zorgen voor verklevingen tussen verschillende organen. Hierdoor kunnen de organen niet meer goed langs elkaar bewegen. Verklevingen kunnen zorgen dat het weefsel gaat trekken en pijnklachten veroorzaakt. Een osteopaat onderzoekt de beweeglijkheid van verschillende organen ten opzichte van elkaar. Denk aan de beweeglijkheid van de baarmoeder ten opzichte van de blaas, de dikke darm en de eierstokken. Wanneer de beweeglijkheid tussen organen beperkt is, zal het doel zijn deze beweeglijkheid te vergroten door middel van manuele mobilisaties. Dit betekent dat er uitsluitend met de handen gewerkt zal worden, er wordt geen andere apparatuur gebruikt.  Door de beweeglijkheid tussen de organen te verbeteren verminderen vaak pijnklachten.

Gezond weefsel heeft ook goede doorbloeding nodig. Tussen de organen lopen veel verschillende bloedvaten om organen van zuurstof en voedingstoffen te voorzien. Ook afvalstoffen moeten via de bloedvaten weer afgevoerd kunnen worden om verzuring van het weefsel te voorkomen. Wanneer verklevingen zorgen voor een minder optimale doorbloeding, kunnen meer afvalstoffen blijven staan. Deze afvalstoffen kunnen de gevoeligheid voor het ontstaan van ontstekingen kan vergroten. Door de verklevingen tussen de organen te mobiliseren willen we ook de afvoer van afvalstoffen stimuleren zodat het weefsel beter kan herstellen.

Ook een goede goede buikademhaling  kan een belangrijke rol spelen bij een goede doorbloeding in de buik. Daarom onderzoekt een osteopaat niet alleen de onderbuik, maar ook de bovenbuik, het middenrif en de borstkas worden onderzocht op beweeglijkheid.

Endometriose verdwijnt niet door osteopathie maar een behandeling zal gericht zijn op het verminderen van klachten. De klachten van de endometriose zijn vaak afhankelijk van waar de endometriose gelokaliseerd is. Voeding kan ook een rol spelen in de behandeling van endometriose. Een osteopaat zal algemene voedingsadviezen geven en eventueel doorverwijzen naar een voedingsdeskundige wanneer dit nodig is.